Aan zee

Kamiel is lui … en Odille is nog luier.
Daarom kiezen zij voor een vakantie dichtbij.
Niet te ver. Dus geen 3 kinderen op de achterbank: 'Is 't nog ver'.
Geen reiszieken met de gebruikelijke ongemakken …
Niet te warm. Geen 3 maal 'Pfffffff, zo warm'.
Oei, misschien wel wat te koud en te veel wind, maar dat valt te overbruggen.

Geen geloop achter kinderen.
Geen verhuis naar 't strand, en terug.

Kamiel en Odille lieten zich vallen.
Op het terras van het vakantiehuisje (ok, op de stoel van …).
Zij keken. En zagen dat het goed was.
Odille ging voor de 'Schone Schijn' wel eens uit haar stoel om te gaan lopen. Meer niet.

























Want die 3 kinderen die deden zelf hun ding:
in de duinen … (onze Duinkinderen hadden elk hun eigen kamp en vlakbij was 'het hol van een wolf')




















met de vliegers … (Zij is een echt Vliegermeisje.)

























en zowaar in de zee!




















En Kamiel en Odille keken toe van op het terras en zagen dat het goed was!

Voor de gelijkgezinden: wij zaten hier.